SON DƏQİQƏ

Azərbaycan ordusunun ilk əfsanəvi tarixi

Tarix:

10-12-2020, 13:32

/ 6 053 dəfə oxundu.
Azərbaycan ordusunun ilk əfsanəvi tarixi

Professor Əjdər Tağıoğlu, "Turan Araşdırma Mərkəzi” İB-nin sədri.

 

Düşmən üzərində müzəffər ordumuzun çaldığı şanlı tarixi qələbə Vahid Azərbaycanı iki hissəyə parçalamış qəddar rus imperiyasının 200 illik işğal tarixinə vurduğu ilk ağır zərbədir!.. Bu, Ali Baş Komandanımız İlham Heydəroğlunun ona atasından miras qalmış səbr, təmkin və zamanı qabaqlayacaq böyük müdrikliklə tarixən yarıdilənçi olmuş köçgün ermənilərə deyil, onların simasında 1990-cı illərdə "Qanlı Qarabağ tarixi"ni yazan, ermənilərə güclü hərbi texnika ilə yardım göstərən, torpaqlarımızı 30 il işğal altında saxlayan rus imperiyasına, fransanın Baş Naziri Makronun türk-islam düşməni olan terrorist dövlətinə və saman altından su yeridən bəzi "dost və qardaş" dövlətlərə vurulan zərbədir.

XIX əsrin əvvəllərindən günümüzədək Azərbaycan türklərinə qarşı işğalçı rusların qanlı siyasət şahmat taxtasında "peşka" olan, bizim "erməni" adlandırdığımız icmanın bəşər tarixinin hər hansı bir dövründə nə bir qarış torpağı, nə etnik mədəniyyəti, nə etnik dini, nə də xüsusən soy-kök adı - eponimi olmamışdı. (Bu barədə ətraflı bax: Əjdər Tağıoğlu. "Qədim Ön Asiya və Ön Qafqaz türk tayfaları”. -Ermənilər və gürcülər Oğuz Albaniyası ərazisində. Baki -2006, 2008, 2019, 800 səhifə) Bu baxımdan ömrünün sonunadək İrəvan universitetlərində gəncliyin beynini zəhərləyən ifrat türk düşməni olan Manuk Abeqyanın etirafı müstəsna elmi dəyərə malikdir. O yazır: "Erməni xalqının əsli nədir, necə və nə vaxt, haradan və hansı yollarla o buraya (Kiçik Asiyaya-Ə.T.) gəlib, armyan olmazdan əvvəl və sonra hansı tayfalarla əlaqədə olub, onun dilinə və etnik tərkibinə kim necə təsir göstərib? Bu amilləri və armyanların kimliyini sübut etmək üçün əlimizdə dəyərli, dəqiq və aydın dəlillər yoxdur."

Buradan aydın olur ki, tarix elminin üç riyazi əməlinin-etnoarxeoloji, etnoantropoloji və etnolinqivistik ədəbiyyatının susması da səbəbsiz deyildir.

Yuxarıda dedik ki, ermənilərin başqa dünya xalqları kimi, etnoeponim adı olmamışdır. "Erməni tarixinin atası" hesab etdikləri anonim keşiş Moisey Xorenatsinin :"Biz kiçik, kifayət qədər məhdud saylı və qüvvəti olmayan, başqalarının hökmranlığı altında yaşamış xalqıq"-səsləndirdiyi etiraf onun "Böyük Armeniya" iddiasında olan tarixçi varislərinin saxtakarlıqlarını aşkara qoyur. Qaynaqlarda, mötəbər tarix ədəbiyyatında da erməni icmasının ailə şəklində ayrı-ayrı ərazilərdə içərisində yaşadıqları xalqların onları hansı etnoadla tanımaları barədə də heç bir qeydin olmaması da bunu təsdiq edir. Ancaq erməni mənsubiyyətli polşalı yepiskop Simeon Lehatsi (XVI əsr) nifrətlə yazırdı: "Yunanlar ermənilərin tarixi düşmənləridirlər. Onlar bizə "İşkil" deyib, tüpürüb bayıra atdılar. Hər hansı erməni yunanın qızıl camında su içsəydi, onlar "uf" demədən camı çaya atardılar."

Uşaqlıq illərində babalarımzdan, nənələrimizdən eşitdiyim: "Suya düşmüş itlə,yağışa düşmüş erməninin fərqi yoxdur"-deyən hikmət erməni keşişinin fikrinə real aydınlıq gətirmiş olur.

Yunanların lənətlənmiş "İşkil" damğası Azərbaycan türkü dilində "Səllim itlər" mənasında işlənir. "Səllim itlər"in də nə ataları məlum olur, nə yurd-yuvaları. Hansı qapıda süfrə qırıntılarını, sür-sümüyü onun qabağına tökərsən,həmin qapıda quyruq bulayar,guya "sadiqliyini" bildirmək üçün başını evin astanasına qoyar. Təkzibedilməz tarixi həqiqət budur ki, Qərbi Avropadan Kiçik Asiyaya gəlmə tarixləri elmə məlum olmayan "İşkil" icması ailə şəkilində günəmuzd yerli əhalinin-türklərin ağır və çirkin işlərini görmüş,onların süfrələrindəki qır-qırıntı ilə dolanmışlar. Bu vəziyyət "İşkil" icmasının son nəsillərinin Orta əsrlərdən başlayaraq, rahat insani yaşayış axtarışı ilə dünyanın hər yerinə ailə şəkilində şeytan toxumu kimi səpələnmələrinin acı tarixidir. Bu baxımdan günümüzə gəlib çatmış erməni Ata sözü maraqlıdır. Hər bir xalqın Ata sözü onun əcdad tarixidir."Harde hats, inde qats" (bizim dilimizdə "Harda çörək var,ora vətəndir" anlamı verir)

Kilikiya kilsəsi "İşkil" damğası ilə lənətlənmiş mənsub olduğu icmanın tarixi ləkəsini gələcək nəsillərdən gizlətmət üçün Babil tarixçisi Berosun (m.ö.III əsr) "Vaviloniya" ("Babıl tarixi") kitabından "Bell-Hayk" əfsanəsini götürmüş,onu anonim keşiş Moisey Xorenatsinin adına tərtib etdiyi "Hayıstan tarixi"nə əlavə edərkən babilli Haykı "erməniləşdirmək" üçün dövrün siyasi ruhuna uyğun əsaslı şəkildə işləmişlər. Bununla da kilsə xaldeyli Müqəddəs Haykı erməni icmasının əcdadı kimi "tarixi şəxsiyyətə" çevirmişdir. Əfsanənin erməni variantında erməni tarixçiləri siyasi məqsdlə Haykı Babilistandan Kiçik Asiyaya, indiki Van gölü sahillərinə gətirirlər.Onların iddialarına görə, guya Haykın həmin ərazidə öz şərəfinə "Haykastan" adında şəhər saldırmışdı.

Tarixin heç bir dövründə torpağa köçürülməmiş bu mifik "şəhər" keçən yüzilliklərdən başlayaraq, erməni və ermənipərəst muzdlu rus tarixçilərinin əlində Osmanlı türklərinə qarşı ideoloji silaha çevrilmişdi. Onların məqsədi yurdsuz-yuvasız, yarıdilənçi, adsız erməni babalarına Ön Asiyada "dövlət tarixi" yazmaqdır. Bunun üçün erməni babalarının soy kökünü xaldeyli Haykın mifoloji şəxsiyyəti ilə bağlamaq, xaldeylərin əfsanəvi tarixini "erməni tarixinə" çevirməkdir. Əlbəttə, əfsanədən gələn tarix də əfsanədə qalar.

Dünya xalqları tarixində bəşər övladı adına layiq soy-kökü olmayan,yunanların "İşkil" ("Səllim itlər") damğası ilə türklərin qapısında günəmuzd yaşayış tərzi keçirən,m.s.IX əsrdə Babil/Xaldey əfsanə qəhrəmanı Haykın adını eponim olaraq qəbul edən, kiçik ailə icması şəkilində yaşamış belə bir yarıdilənçi əhalini tarixə tanıdan da rus imperiyasıdır.

1828- ci ildə qanlı rus süngüsü ilə yazılmış "Türkmənçay" irtica müqaviləsi bir anadan, bir atadan doğulmuş Azərbaycan türklərinin iki qədim dövlətini - Atarpaten (yunan ədəbiyyatında "Atropatena". M.ö.IV - m.s.VII əsrlər) və "Ön Qafqaz Oğuz Albaniyası" (m.ö.IV-m.s.VII əsrlər) dövlətini- Vahid Azərbaycanı qəddarcasına parçaladı və ermənilərə siyasi şərait yaratmış oldu. Başqa sözlə, işğalçı imperiya Qafqazda etibarlı "xristian qardaşları" dayağı yaratmaq məqsədilə Livan,Suriya,İrak,Türkiyə və İrandantarixən ailə şəkilində günəmuzd həyat şəraitində yaşamış yarıdilənçi erməni ailələrini Ön Qafqaza köçürdü və Oğuz Albaniyasının qərbində-Ağrı dağı vadisində imperiyanın tərkibində Anadolu türkləri ilə üz-üzə "Armyan vilayəti" yaratdı. Bu, işğalçı rusların qədim Oğuz Albaniyasının qərb ərazisində təşkil etdikləri dünya tarixində ilk "dövlətdir."

1827-ci ildə İrəvan qala şəhərini işğal etmiş general İ.F. Paskeviç I Nikolaya yazırdı:

"...Zati-aliləri! "Armeniya vilayəti"nin yaradılması h ə l ə l i k (kursiv bizimdir.-Ə.T.) Azərbaycan torpaqlarını ikiyə bölmüş olur və Osmanlı Türkiyəsinə qarşı bir poliqon bölgəsinin meydana gəlməsinə şərait yaradır. Bu olduqca vacib şərtdir."

İrəvan qala şəhərində yerli əhaliyə qanlı divan tutan İ.F. Paskeviçin məktubda aydın şəkildə yazılmış işğalçı siyasəti bu gün də ənənəvi olaraq, açıq, ya da gizli şəkildə Kremlin biz türklərlə "dostluq" əlaqələrinin siyasi mahiyyəti dəyişilməz qalır. Rus imperiyasının İki yüz il erməniləri qabağa verib, Azərbaycan türklərinin başına hansı ağılasığmaz fəlakətlər açdığını,rayon və kəndlərimizdə,xüsusən Qarabağda qətlyamlar törətdiyini Kreml 70 ildə apardığı məkrli "dostluq və qardaşlıq" siyasəti altında nəsillərimizə zaman-zaman unutdurdu.

Ancaq türkün tarixi düşmənləri olmuş daşnaq-bolşevik terrorunun ideoloqları - əqidə "dostlarını" ingilislərə satmış, son illərədək Hindistanda onların himayəsində şərəfsiz ömrünü başa vurmuş Stepan Şaumyanın və "Kremlin qoca tülküsü" adlandırılan Anastas Mikoyanın Kremldə bu gün də hökm sahibi olan varislərinin M.S.Qorbaçovun hakimiyyəti illərindən başlayaraq yazdıqları "Qanlı Qarabağ tarixi"ni nəsillərimiz heç zaman unutmayacaqdır!

Dünya ictimaiyyətinin gözü qarşısında Azərbaycan türklərinin qədim Qarabağ torpaqlarını işğal edən də, ermənilərin adındanyarıdilənçi erməni köçkünlərini bəhanə edərək XIX əsrin əvvəllərində qədim İrəvan xanlığında "Ermənistan" adında dövlət yaratdıqları kimi, XX əsrdə də Qarabağda imperiyanın tərkibində "ikinci rus-erməni dövləti" təşkil etmək üçün "Artsax" ("Arsak"-Ə.T.) toponimini uydurdular. Bu toponimin ermənlərlə heç bir əlaqəsi yoxdur. "Arsak" toponiminin etnotarixini qısaca nəzərdən keçirsək, aşkar olacaq ki, işğalçı imperiya Azərbaycan ərazisində "ikinci rus - erməni dövləti" təşkil etək üçün ermənilərin saxtakarlığını siyasi məqsədlə bayrağa çevirmişdi.

 

Strabonun yazdığına görə, Hırkan ("indiki "Xəzər") dənizi ilə Oks ("Ceyhun", indiki "Amu-Dərya") çayı arasında yerləşən nəhayətsiz ərazidə çoxsaylı qohum tayfalar yaşayırdılar.

Parn tayfasından olan Arsak m.ö.250-ci ildə azad Turan çöllərində məskunlaşmış qohum hərbçi türk tayfalarını bir ittifaqda birləşdirərək qarşısıalınmaz güclü axınla Hırkan dənizinin cənubunda,indiki Türkmənistan ərazisində yerləşən Part ölkəsinə hücum etdi. Burada Selevk-yunan hersoku Andraqorası öldürdü,onun ordusunu qılıncdan keçirdi,qədim türk ölkəsini yunanların işğalından azad etdi. Bu tarixdən də Başbuğ Arsak ümumtürk tarixinin 475 illik "Turan Arsaklılar hakimiyyəti"nın (Alman tarixçisi Ö.Mommsen) əsasını qoydu. Part dövləti yunan ədəbiyyatında "Parfya", eyni zamanda, Başbuğ Arsakın şərəfinə "Arsaklı" şəkilində qeydə alındı.

Arsakın varislərindən olan II Mitradatın (m.ö.123 - 88) dövründə Ön Asyanın qərb ərazilərinin böyük bir hissəsi və "Ön Qafqaz Oğuz Albaniyası" başdan-başa Part imperiyasının inzibati- siyasi ərazisinə daxil edilmişdi. II Mitradat yeni işğal ərazisini inzibati bölgələrə ayırarkən ilkin imperiyanın şərəfinə Qarabağ torpaqlarını birləşdirən möhtəşəm Part (erməni kilsə ədəbiyyatında "Partav", ərəblərin işğalından sonra "Bərdə" adlandırıldı) qala-şəhərini saldırdı.

Təsadüfi deyildir ki, erməni arxeoloqu S.Ter-Avetisyan da Qarabağın qədim Albaniyanın bir hissəsi olduğunu yazırdı. Maraqlıdır ki,o, eyni zamanda, Part qala-şəhərini Albaniyanın mərkəzi olduğunu da qeyd edirdi.

Mitradat inzibati ərazinin böyük bir hissəsini də imperiyanın banisi babası Başbuğ Arsakın şərəfinə "Arsak" adı ilə tarixə çevirdi.

Deyilənlərdən aydın olur ki, erməni kilsəsinin və onun tarixçi varislərinin tarixin tanımadığı hay (armyan) babalarını uydurma "armyan arsaklıları" ("arşakuni") adı ilə Part imperiyasının banisi Başbuğ Arsakın çar sülaləsinə bağlamaları erməni xalqının özü qədər saxtadır! Bu baxımdan Manuk Abeqyanın "Artsax" ("Arsak") toponiminin ermənilərə aid olduğunu, guya "sübut etmək" üçün uydurduğu "Arsak vadisi" iddiası təəccüb doğurmamalıdır. O yazır: "Guman ki, ermənilər m.ö.V əsrdə Taron istiqamətində Şimala hərəkət etmiş və Arsak vadisinə gəlmişlər."

Etnokökü bu günə kimi elmə məlum olmayan babalarının guya Anadolu torpaqlarından m.ö.V əsrdə Ön Qafqazda "Arsak vadisi"nə "gəlmələrini" iddia edərkən "guman"dan başqa Manuk Abeqyanın əlində hər hansı yazılı mötəbər mənbə, yaxud arxeoloji, antropoloji və linqvistik maddi-mədəniyyət nümunələri yoxdur, ola da bilməz. Ancaq erməni alimi gözəl bilirdi ki, rusların ilk köçünü 1828-ci ildə beş ölkədən (Livan, Suriya, İrak, Türkiyə və İrandan) toplayıb gətirdikləri yarıdilənçi babalarının tarixini, əsassız torpaq iddiası ilə əlaqədar, Azərbaycan türklərinin qədim "Ön Qafqaz Oğuz Albaniyası" torpaqlarına m.ö. V əsrdən bağlamağa çalışır. Bu, erməni şizafreniyasıdır,erməni alimlərinə kilsədən gələn əcdad xəstəliyidir! Əgər bu iddia şizafreniya xəstəliyinin nəticəsi olmasaydı, şübhəsiz, Manuk Abeqyan xalqların tarixinə ayıq və sağlam ağılla yanaşardı və o zaman başa düşərdi ki, m.ö.V əsrdə tarix səhnəsində nə Part imperiyasının banisi Başbuğ Arsak, nə də onun Arsaklı çar sülaləsi var idi, nə də ki, Azərbaycan türklərinin qədim coğrafi ərazisində "Arsaklı vadisi" anlayışı.

Bu baxımdan Kremlin daşnaq-bolşevik ünsürlərinin xüsusi göstərişi ilə "erməni Dağlıq Qarabağı" tarixi yazmaq üçün Qarabağa gəlmiş görkəmli alim İ.Petruşevskinin rəhbərliyi altıda geniş iş aparan ekspedisiyanın rəyi maraqlıdır.

İ.Petruşevski 1930-cu ildə yazırdı ki, Dağlıq Qarabağın ayrı-ayrı kəndlərində yaşayan erməni ailələrinin babalarının bir qismi XVII əsrin II yarısından başlayaraq, Cənub Azərbaycanın Qaradağ mahalından günəmuzd iş üçün zaman-zaman gəlib yerləşmiş rəncbərlərdirlər. Onların ikinci qismi 1860-cı ildə rus imperatorluğu tərəfindən yenə də Qaradağ mahalından kütləvi köçürülüb gətirilmiş və Qarabağda məskunlaşdırılmışdı.

M.Xorenatsinin "Hayıstan tarixi"ni 1858-ci ildə "Armeniya tarixi" adı ilə rus dilinə çevirərkən yeni mətnə etdiyi ciddi əlavələrlə ümumtürk tarixini ("Biaini çarlığı"nın, "Arme çarlığı"nın və "Part çarlığı"nın tarixini) babalarının adına yazan Moskvalı N.Emin də hadisə ilə bağlı eyni fikirdə olmuşdur. O, yazırdı: "Qarabağ kəndlərinin xeyli hissəsinə Persid Qaradağından, Türkiyədən və başqa yerlərdən gətirilib yerləşdirilmiş köçkün ermənilər idi." Bu da "ermənilərin Qarabağ kəndlərində "nəslən sosial palentologiyasının olmamasına" gətirib çıxarmışdı."

N.Emin "Qarabağın heç zaman erməni mədəniyyətinin mərkəzinə çevrilməməsinin" səbəbini də bu tarixi amildə görürdü.

Zəngəzurda köçkün ailədən çıxmış erməni tarixçisi N.Adons da qarşısında dayanan təkzibedilməz maddi sübutlardan yan keçə bilmir, Dağlıq Qarabağ tarixi ilə bağlı həqiqəti etiraf etməyə məcbur olur: "Artsax (Arsak-Ə.T.) həmişə erməni nüfuz dairəsindən kənarda olmuşdur."

Tarix bu qədər aydın olduğu halda, etnokökü bu günə kimi elmə məlum olmayan, ümumtürk tarixinin 475 illik Part epoxasının imperiya banisi şanlı babamız Başbuğ Arsakın adını yaşadan "Arsak" toponiminin mənasını, tarixi kökünü bilməyə-bilməyə cəfəng,savadsız bəyanatlarla haray - həşir salan, "klassik həyasızlar"a - erməni başçılarına beynəlxalq içtimaiyyət demir ki,"Ara, şan dığa, indi oturduğunuz "Ermənistan" torpaqları bir tərəfə, Qarabağı qan çanağına çevirən rusların işğal etdikləri qədim Oğuz türklərinin torpaqlarına siz hansı haqla sahib çıxırsınız?

Demirlər və demiyəcəklər də! Çünkü güc xristiandadır,torpağı yağmalanan,qanı axıdılan türkdür, müsəlmandır. Ancaq unudurdular ki, qoca dünya çox imperiyalar yola salmışdır. Buynuzsuz qoçun buynuzlu qoçdan alacağı divanı unudanlar cahildirlər, nadandırlar! Son nümunə Hitler faşist almaniyasının faciəli taleyi onlara tarixi nümunə olmalı idi!!! Ancaq dünyanı istədikləri kimi idarə edən "beş qüvvədən" biri olan rus imperiyası haqq və ədalətin bir gün qurulacaq "məhşər ayağı"nı hələ də unudur.

1994-cü il 14 may tarixindən başlayaraq, ordumuzun qələbəsinədək "peşka"nı - ağasına hər zaman qul olmuş cahil və nadan erməniləri qabağa verib, "atəşkəsi" pozan,Tərtəri, Gəncəni, Bərdəni vəişğaldan uzaq olan başqa rayon və kəndlərimizi hərb tarixində qadağan olunmuş raketlərlə dağıdan da, dinc günahsız adamları ailəlikcə məhv edən də ruslardır.

Məqsət əhalini qorxudub sərhəd kəndlərindən qovalamaq, 30 il dağ yüksəkliklərindən başlayaraq, sərhəd kəndlərimizə doğru uzanıb gələnbeş qata sıralanmış alınmaz istehkamları,on kilometrlərlə uzanıb gedən,hətta raketlə dağıdılması mümkün olmayan dəmir betonla örtülmüş və döyüş texnikasının yerləşdirildiyi hündür tunelləri torpaqlarımızın dərinliklərinə doğru davam etdirmək olmuşdur. Azərbaycanı Arxada gizlənən,Suriyadan gətirilən iki min PKK-nı və dünyanın başqa ölkələrindən gələn erməni kökənli terrorist qüvvələrdən ibarət "erməni ordusu" adı altında hərbi birləşmə yaradan da ruslardır. Tərtib edilmiş bu hərbi-strateji plan tarixən erməniləri "peşka" kimi qabağa verən rusların yolu Xəzərin zəngin sərvətinə doğru yönəldilmişdi.Televiziya vasitəsilədüşmən ordu generalları:-"Biz Bakıya gedəcəyik"-deyə,dünyaya bəyan etdikləri fantastik iddia da bunu sübut edir. Ancaq Azərbaycan ordusunun "Xüsusi Təyinat"lılardan ibarət olan azsaylı dəstə gecənin qaranlığında düşmənin gözləmədiyi istiqamətdən - insanın qalxması mümkünsüz olan şüş divarlı hündür dağdan çöl pişiyi cəsurluğu ilə qalxıb, sakitçə Şuşaya "sızdı". Bıçaq və yüngil silahla silahlanmış igidlərimiz Şuşanın böyük hərbi texnika və çoxsaylı canlı qüvvə ilə müdafiəsində dayanmış düşmənə göz açdırmadan, insanı heyrətə gətirəcək ağılasığmaz qısa əməliyyatla qədim şəhərimizi işğaldan azad etdilər.

Dünya hərb tarixində müstəsna yeri olan Şuşa əməliyyatından sonra Azərbaycan ordusunun qarşısı alınmaz olduğunu görən Putin etnik mənsubiyyətinə görə erməni olan Xarici İşlər Naziri Lavrovla (Kələntərovla) birlikdə 30 il apardıqları səmimiyyətdən uzaq bütün gedişlərinin boşa çıxdığını gördü, daxilən silkələndi və "ayıldı". O, usta siyasətlə vaxt itirmədən 200 il imperiyanın Qafqaz dayağı olan Ermənistanı, özünün dediyi kimi, " intihardan" xilas etmək üçün gecənin bir vaxtı qalib ordunun sərkərdəsi İlham Heydəroğluna haray çəkdi, Nikol Paşinyandan əvvəl ağ bayraq qaldırmağa məcbur oldu. Bununla da istedadlı komandan İlham Heydəroğlunun sərkərdəliyi altında Azərbaycan ordusunun dünya hərb tarixinə yazdığı, güclü dövlətlərin görkəmli strateqlərinin marağına səbəb olan, 44 günlük ilk əfsanəvi tarix başa çatdı.

Bu gün qeyrət vaxtıdır, hünər vaxtıdır. Əzizimiz Ali Baş Komandanımız, Ağrı dağı vadisində Oğuz türk torpaqlarının bir parçasında babalarımızın intizarla gözləyən ruhu bizi haraylayır!!!

Bizi Böyük Turan ellərinə aparacaq "Naxçıvan -Türk İpək Yolun" mübarək olsun, AZƏRBAYCAN-TÜRKİYƏ!


скачать dle 12.1

Şərhlər

XƏBƏR LENTİ