Füzuli Yusifov
Ana-Vətən, Vətən-Ana
Qayğımızı çəkib Ana.
O müqəddəs, o varlığı
Borcudur ki, hamı ana.
Qayığa min üz Kürü
Balıqlar salıb kürü.
Dağların başı qardır
Hünərin var qar kürü.
Əzizim, telin dara
Düşməyəsən, sən dara
İranlı bir hökmdar
Ad qoyub, adı Dara.
Qonşunun qızı Telli,
Gör necə uzun telli.
Sinəsi üstündə saz
Bilmirəm, neçə telli.
Rəssam çəkdi: aşiqi Əsli,
Əslində yoxdur onun əsli.
Qara keşiş razı olsaydı,
Qovuşardı Kərəmlə Əsli.
O gedən kökə bax, kökə,
Görən yeyir neçə kökə?
Bağca-bağda boldur meyvə,
Amma meylin salıb kökə.
Bu qızın adıdır-Güllü,
Əynindəki donu güllü.
Qədəm qoyur bağça-bağa,
Bağça-bağın özü güllü.
Mən heyranam Salyana,
Kürdə sallar yan-yana.
Böhtana inanmaram,
Kür quruya, sal yana.
Bu oğlanın adı Qara,
Üstü-başı, özü qara.
Nənəm bizə plov çəkib,
Üstünə də düzüb qara.
Hara gedir Nazilə?
Cavab verir naz ilə.
Haqqı nahaq söyləmə
Həqiqət də nazilə.
Qızımın adıdır Nazlı,
Dili şirin, özü nazlı.
Baxışından naz tökülür
Gör necə nazlıdır, Nazlı.
Heyranınam, Ataçay,
Dəmlə içək Azərçay.
Yaz gələndə qeyzdən
Coşub, daşır Ətəhçay.
Mart, 2018-ci il