Hələ orta məktəbdə oxuyarkən ustad sənətkarımız , görkəmli şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin şeirlərini sevə - sevə oxuyardım.
Ustad sənətkarımızın o dövrdə yazdığı
" Gülüstan " poemasını biz dönə - dönə oxuyub əzbərləyərdik.
Böyük şairin Şamaxı rayonunda naməlum əsgərin xatirəsinə yazdığı şeir bu gün də olduqca təsirli və oxunaqlıdır.
Sevimli xalq şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin
" Naməlum əsgər " şeirini dinləyərkən xəyal aləminə qərq olur və vətən uğrunda canını fəda etmiş şəhidlərimizlə fəxarət hissi keçirirəm .
Biz hər birimiz şəhidlərimizə , qazilərimizə borcluyuq.
Bəzən sosial şəbəkələrdə az da olsa şəhid ailəsiniə hörmətsizlik edən nadanlara üzümü tutaraq deyirəm : Taptadığın torpaq üçün şəhidlərə borclusan. .
Şəhidlər Xiyabanında uyuyan hər bir şəhidimizin, naməlum əsgər və zabitlərimizin məzarı qarşısında ayaq saxlayıb ehtiramla təzim etmək bizim insanlıq borcumuzdur.
Söz xiridarı Bəxtiyar Vahabzadənin
" Naməlum əsgər " seiri indiki və gələcək dövrlər üçün necə də möhtəşəm səslənir :
" Yolcu , dayan burda , düşün bu yerdə ,
Soruş kimdir yatan, bu tək qəbirdə?
O, bir Türk zabiti , doğuldu haqdan,
Sənin yardımına gəldi uzaqdan .
O sənin arxanda bir dağa döndü,
Bu torpaq yolunda torpağa döndü.
Yolcu, bir anlığa burda dayan bir!
Ayaq basdığın yer ona borcludur .
Şəhidlər bizim qururumuz, and yerimizdir.
Əntiqə Əsgərova
