Bu
şəkil 1963-cüildə Kəlbəcər rayonunun məşhur «İstisu»sanatoriyasına yaxın ərazidəkiTaxtabaşı deyilən yaylaqlarımızda çəkilib. O
vaxt mənim dörd yaşım var idi. Qardaşım Vaqif, Niyaz yanımdadır.Bacım Məleykə və Qoca dayımın qızları Sevda, Seda, Solmaz, Rasim, Vaqif və
digər doğmalarım.
Bu şəkilbir daha sübut edir ki bütün dünyaya hayqıram ki, ermənilər
işğalçıdır. Mənim uşaqlıq illərimin yadigarı olan və 20 il Kəlbəcər
yaylaqlarında dincəldiyimiz doğma yurdumuzu işğal ediblər. 30 ildir ki nə
Ağdama, doğulduğum doğma yurduma gedə bilirəm, nə də Kəlbəcərə...
Biz hər yay aylarımızı Ağdamdan köç edərək üç ayıKəlbəcərin təbiəti
qoynunda keçirərdik. Alaçıq qurub yurd salardıq. Alaçıq quran mütəxəssislər,
çobanlarvar idi. Uzun, hamar çubuqların bir ucu yerə bərkidilir, o biri
ucu isə digər çubuğa bağlanardı. Müvəqqəti evimiz - alaçıgımiz beləcə
qurulardı. Üzərinə çadır, yəni palatka çəkilərdi. Yerə keçə döşənərdi.
Divarlara xalça palaz asılardı. Qatlama çarpayılar, yorğan döşək, dolu
fərməşlərimiz, somavarımız, bütün ərzaq məhsullarımız da yerbəyer edilərdi.
Atam İlyas Allahverdiyev«Kommunist» qəzetinin zonalar üzrə xüsusi müxbiri
vəzifəsində işləyirdi. Bizi yerbəyer edəndən sonra uşaqları qardaşdan da çox
xətrini istədiyim dostu Qoca dayıya tapşırırdı. Hər şənbə və bazar günləri atam
bizə baş çəkərkənqoyun kəsilərdi. Uşaqlar hamısı kişilərin ətrafına
yığılardı. Qoca Gözəlov Beyləqanda Yun tədarük məntəqəsinin müdiri idi. Böyük
hörmət və nüfuz sahibiydi.
Burada iri qaya parçaları var idi. Bəlkə də nə vaxtsa dağ qoparaq hər tərəfə
yayılmışdı. Qaya parçalarının üzərində xına daşlardan dırnağımıza həna
qoyardıq. Qızları görərkən çeçələ barmağını gizlədərdik. Həya, abır
gözlənilirdi. Göy otluqda təzə qaloşlarımızla gəzmək necə də rahat idi.
Biz uşaqlar birlikdə Gəlin qayasını gəzərdik. Göy çəmənliklərdə bitən min bir
ətirli kəklikotudan, qantəpərdən, Qırpbuğumdan, sarı çiçəkdən yığardıq. Anam
təbii otları carpayımızın alt hissəsində sərib qurudardı. Somavar çayında
dəmlənən təbii otların ətri hər tərəfə yayılardı...
Tatarlar çayında çimərlik, qızıl balıqdan tutaraq Çarıq bulağının ətrafındaca
kabab edib iştahla yeyərdik.
Dağın zirvəsindəndərəyə boylanardıq. İlahibu yerlərə necə də gözəl
rəng qatmışdı. Təbiət al-əlvan saf vənecə də gözəl idi. Uşaqlar
bir-biriylə mehriban dolanardı. Paxıllıq hissi olmazdı. Bir tərəfdə yağış, dolu
yağardı. Bir tərəfdə isə gün çıxardı. 15 dəqiqə keçməmişdi ki, yağışdan
birəsər-əlamət dəqalmazdı. Yaşıl otların arasında ağ göbələklər boy
atardı. Biz dağın döşündən ağ zəmiyə tərəf qaçışardıq. Hərəmiz birgöbələk
topasınasahib olardıq. Ocağın üstündə göbələkləri bişirib duzlayıb elə
oradaca iştahla nuş edərdik. Belə xoş günlər keçirdərdik…
Özümüzü böyük uşaqlara oxşadardıq. Qoca dayının oğlu Mikayıl, Rövşən kimi
olmağa çalışırdıq. Tatallar çayının kənarında hərəmiz çubuqla torpağı eşələyib
bulaq tapardıq. Dərhal qazdığımız yerdən bulaq qaynayardı. Hər gün gəlib
bulaqlarımıza baxardıq.
Bu Mikayıl bulağıdır. Bu isə Rövşən bulağı. O biri bulaqlar Vaqif, Niyaz, Rauf,
Rasim, Alim, Cavanşir bulaqları idi…
Sızqa gurlayan Mikayıl bulağı sonradan Şuşada gurladı, coşdu, parladı. Sərkərdə
oldu, Yağı düşmənə sinə gərdi. Ruhun şad olsun Mikayıl Gözəlov. Sən Şuşaya arxa
idin. Satqın, namərdlər sənə qıydı. Amma sən hər birimizin qəlbinə köçdün.
Əbədi məskən saldın.
Ruhun şad olsun Mikayıl, gözlərin aydın Ordumuz qələbə qazanır. Füzuli,
Cəbrayıl, Hadrud rayonlarımız işğalçılardan azad olunub. İnşallah Ağdamı
da, Kəlbəcəri də, Şuşanı, Laçını, Qubadlını da azad edəcəyik. Yurdumuza
dönəcəyik. Mərzili kəndində Rasim qardaşımız el obamıza göz aydınlığı verəcək.
Qoç qurbanlar kəsiləcəkdir. Sevinc göz yaşlarımızla bir-birimizi Qələbə
münasibətilə təbrik edəcəyik, İnşallah…
Rauf İLYASOĞLU